Sztuka układania podłóg. Dostępne wzory

Drewniane podłogi dodają pomieszczeniom ciepła i przytulności. Drewno kojarzy nam się z naturą, dlatego coraz częściej do domów i mieszkań wybieramy parkiety, podłogi z desek czy mozaiki. Gdy zapadnie już decyzja odnośnie rodzaju drewna, po jakim będziemy na co dzień stąpać, pozostaje jeszcze wybór sposobu ułożenia poszczególnych elementów podłogi. Jak wygląda paleta dostępnych wzorów?

Wzory regularne

Wzory regularne wyglądają dobrze w funkcjonalnych pomieszczeniach o symetrycznym układzie i minimalistycznym wystroju. Niekomplikowany układ jednakowej wielkości klepek doskonale komponuje się z nowoczesnymi, designerskimi wnętrzami. Do wzorów regularnych zaliczyć można wzór cegiełkowy oraz ułożenie w kwadraty (szachownicę). 
Wzór cegiełkowy cechuje się klasycznym równoległym ułożeniem klepek z przesunięciem ich względem siebie o 1/2 długości. Jak wskazuje nazwa wzoru, przypomina on symetrycznie ułożone na murze cegły.
Wzór szachownicowy to nic innego jak utworzenie z klepek podłogowych jednakowych kwadratów i ułożenie ich naprzemiennie pod względem kierunku parkietu (naprzemiennie montuje się kwadraty z klepkami ułożonymi równolegle i prostopadle do danej ściany).

Wzory nieregularne

Sztuka układania podłóg to nie tylko odpowiednie dopasowanie do siebie ich poszczególnych elementów, lecz także właściwy dobór ich kierunku, z uwzględnieniem dziennego oświetlenia pomieszczeń. Jeśli słońce wpada do pokoju pod skosem, warto zdecydować się na wzory nieregularne, takie jak np. jodełka. Wzór ten występuje w kilku odmianach:

• jodełka klasyczna (angielska),
• jodełka podwójna,
• jodełka potrójna,
• jodełka francuska,
• jodełka węgierska.

Ułożenie parkietu w jodełkę jest jednym z najczęściej występujących i najbardziej znanych wzorów podłogowych. Pasuje zarówno do tradycyjnych wnętrz w starym budownictwie, jak i do nowoczesnych aranżacji. Jodełka klasyczna, znana nam dobrze z czasów PRL-u, zastępowana jest obecnie bardziej eleganckim wzorem jodełki francuskiej lub węgierskiej. Wzór francuski charakteryzuje się przycięciem elementów podłogowych w taki sposób, by łączyły się tworząc kształt przypominający strzałkę. Styl węgierski z kolei cechuje przycięcie klepek pod kątem 60 stopni i odpowiednie ich łączenie na stykach.

Do wzorów nieregularnych zalicza się również wzór okrętowy. Klepki co prawda są w nim ułożone równolegle względem siebie i ściany, lecz mają różną wielkość i są niesymetrycznie poprzesuwane na stykach. Wzór ten łączy tradycję z nowoczesnością, przypomina bowiem klasyczną cegiełkę, lecz poprzez swoją nieregularność nabiera niepowtarzalnego stylu. Nazywa się go także wzorem angielskim prostym lub diagonalnym (w przypadku, jeśli ułożony zostanie pod kątem 45 stopni względem ściany).

Jeśli paleta wyboru wydaje nam się niewystarczająca, możemy poszukać inspiracji, sięgając po dawne fotografie dworków, pałaców czy zabytkowych kamienic. Dopatrzymy się na nich także innych wzorów podłogowych, np. drabinkowego czy staroniemieckiego.